مهمانی ارواح !

آدم فکر نمی کنه یه روز بشینه و با شهامت حرفهایی رو که یه روزی راز دلش بودن وقسمتی از مهمترین اسرار زندگیش بودن برای همه تعریف کنه !

حدود سی سال پیش در کرمان ،تو کوچه پس کوچه های قدیمی خیابون ابوحامد تقریبا حوالی سینما شهر تماشا زنی زندگی می کرد که می گقتند با ارواح و اجنه ارتباط داره ( شاید الانم زنده باشه و به شغل شریف فال گیری ادامه میده ، خدا عالمه ) اسمش عذرا بود.یه چشمشم کور بود . یعنی اصلأ سیاهی نداشت و با اون موهای سفید و قیافه ی اخمو حسابی ترسناک می شد . معمولا زاغ (زاج ) می سوخت و آینه می دید و کف دست و قهوه و خلاصه آش شله قلمکار ! و ما هم تو اون سن و سال خوراکمون فال و فال گیری بود . هنوز که هنوزه وقتی یادم میاد که با چه شجاعتی به خونه ی مخروبه ی عذرا رفت و آمد می کردیم لرزه بر اندامم میفته ! واقعا ما با چه اطمینانی به اون خونه پا میذاشتیم و ازکجا میدونستیم زنده از اونجا خارج میشیم.راسته که میگن جوون خامه ! اصلا نصیحت پذیر هم نبودیم . تنها کاری که می کردیم این بود که یک خانم از خودمون بزرگتر با خودمون ببریم که مثلا نترسیم ! حالا کار نداریم همیشه کسی رو هم پیدا می کردیم که شیفته ی فال بینی بود . تازه کیفمون وقتی کوک میشد که شمس الملوک اینا از تهرون می اومدن و دیگه بصورت دسته جمعی خدمت عذرا کوره میرسیدیم.

القصه یکروز من و مریم دوستم رفته بودیم پیش عذرا . پس از رد شدن از حیاط و باغ وحش عذرا که شامل مرغ و خروس و بوقلمون و اردک و جوجه هاشون و انواع گربه و مرغ مینا و یک توله سگ شَل بود به اتاق عذرا رسیدیم . اتاق عذرا در حیاط نسبتا تر و تمیزی واقع بود. حوض تمیزی داشت با هفت هشت تا ماهی قرمز چاق و چله .باغچه اش هم خداییش با صفا و سبزی کاری شده . اتاق عذرا اتاقی بود آفتابگیر ، و رو به حیاط . حیاطی که خداییش همیشه آب و جارو شده بود و در عین حال انواع گونه های گیاهی و جانوری در اون یافت می شد ! اتاقش هم تمیز بود و با پشت دری های سفید چین داده تزیین شده بود. تاقچه هاش برخلاف خونه ی جادوگرای تو قصه ها اصلا شلوغ و کثیف نبود . من واقعا از تمیزی اتاق و حیاط عذرا تعجب می کردم . باورم نمی شد یه جن گیر به تمیزی اهمیت بده.خوب از طرفی طبیعیه که برای جلب مشتری این کارارو می کرد.
اون روز برامون زاغ (زاج) سوخت و یکسری چرت و پرت تحویلمون داد . بعد شروع کرد به نگاه کردن به آینه که فال رو کامل تر بگه ، چشمتون روز بد نبینه یک دفه پلک چشماش افتاد رو هم و شروع کرد تلو تلو خوردن و بالاخره گرومپ افتاد رو زمین ! ما رو میگی داشتیم از ترس زهره ترک می شدیم .فکر کردیم مُرده ! از جا پریدیم که هرچه زودتر فرار کنیم .پولشو گذاشتیم توی سینی و از جا بلند شدیم که یکدفعه با همون وضعیت خوابیده و چشمای بسته لباس منو گرفت و کشید و منو به زور نشوند و گفت : کجو همساده ؟ ( همسایه ) بشین هنو کار داریم . مَ الان خیلی مهمون دارم ، یه دقه بشینِن الان میام پیشتون !
ما رو میگی چیزی نمونده بود سکته کنیم شروع کردیم به جیغ و داد که یکدفعه به خود اومد و با اعتراض گفت چه خبره ؟ ای کارا چیزه ؟ ای صداها چیزه اَ خودتون بدر میارِن ؟ و بعد چند تا خمیازه کشید و گفت عجب فال سنگینی بود . سنگینیش افتاد وَروم ..... ننو ! چقد ایجو شِلُق (شلوغ) بود .... هزارتا مهمون دوشتم ..... تا رو خونه (حیاط) نشسته بودن . شما ندیدنشون ؟ ما،درحالی که مثل بید می لرزیدیم گفتیم : نه ! ندیدیم !
عذرا ادامه داد : ایجو (اینجا ) پر بود از جمجمه ! می خواستم از مهمونام پذیرایی کنم مگر می شد ؟ میباس ( میبایست) رو جُمجُما پا بِلُم ، راه برم !!!

به اینجا که رسید دیگه طاقتمون تموم شد ،در حالیکه دستهای همدیگه رو محکم گرفته بودیم نفس نفس زنان ازش خداحافظی کردیم و زدیم به چاک ! خوب یادمه تا سر خیابون یک نفس دویدیم و چه جوری به خونه برگشتیم فقط خدا میدونه !!