به نام خداوند بخشنده ی مهربان

چند روز دیگه بهار میاد و همه‌چیز رو تازه می‌کنه،

                         سال رو، ماه رو، روزها رو، هوا رو، طبیعت رو،

                                  ولی فقط یک چیز کهنه میشه که به همه اون تاز‌گی می‌ارزه، «دوستیمون»!

وقتی این اس ام اس رو  دیدم ازش خوشم اومد .چون متفاوت بود ، معنا داشت ... از اینکه قدر این همه دوست خوب رو نمیدونم احساس شرمندگی کردم و بعنوان اولین قدم در راه اثبات دوستیمون ، بخش پیوندهای وبلاگ رو راه انداختم. از همه ی دوستان عزیزی که قابل دونستن و نشانی اینجا رو در لیست پیوندهای خودشون قرار دادن تشکر می کنم و همینطور معذرت خواهی از بابت تأخیر.

راستی دوستان خوبم وبلاگ " حریم مهربانی " بسته شد. انگار همین دیروز بود ،چه وسواسی داشتم برای انتخاب و ویرایش قالب . اما هروقت که به آرشیوش سرکی می کشیدم فقط و فقط بوی اندوه بود که احساس می شد .برای خودش غمکده ای شده بود. سرپناهی بود که گاه و بی گاه از رگبار روزگار بهش پناه می بردم. حالا که دیگه سن و سالی ازم گذشته ،نوشتن به اون سبک و سیاق خسته ام کرده. فعلأ اینجام و سرگرم خاطره نویسی.

خواستم بگم ،شاید وبلاگ حریم مهربانی فراموش بشه، اما مطمئنم که عنوانش در خاطر دوستانم حک شده .من خودم این عنوان رو خیلی دوست داشتم . به نظر من " مهربانی " یک واژه نیست ، بلکه یک دنیاست . بیاین در سال نو تصمیم بگیریم :

 " حریم مهربانی را حفظ کنیم .چرا که ،کمی مهربانی همیشه عشق را زنده نگه می دارد"