به کرمان سلام می کنم

............

..............

تو هم بیا به صبح شهر ملی

تو هم بیا سلام کن به تهران

برنامه ی سلام تهران ... تلویزیون رو خاموش می کنم . با اینکه ظاهرأ " سلام تهران " از همه ی برنامه های صبحگاهی پر محتوا تره .اما امروز برای من ،روز سلام کرمانه ! دیگه خسته شدم از اینجا. با اینکه خیلی شهر شاد و فعالیه .با اینکه عاشق اردیبهشت تهرانم اما یک چیزی منو میکشه به سمت کرمون با همون گرما، با همون آرامش و حتی خمودگی،با همون زلزله های گاه و بیگاهش. دلم برای شهرم خیلی تنگ شده ...دلم برای با هم بودن تنگ شده ...  برای مهربان ترین مهربونها، مادر .

دلم برای شنیدن زنگ های پیاپی تلفن و در خونه ی پدری که از ساعت هفت صبح تا دوازده شب ادامه داره و گاهی حتی حوصله مو سر می بره ، خیلی تنگ شده ... خیلی زیاد ...

بیا از در وِتو نارنج خوشبو

                     سِر ِکوشم نشین راز دلم گو

                                          سخن هایی که مادرِ با تو گفته

                                                                      یکایک تا بیایه با خودم گو

__________________________________

* وتو = به تو ،داخل     * سر کوشم = سر زانوی من ، روی پایم     * بیایه = بیاید