این قصه برگرفته از فرهنگ اصطلاحات کرمانه و تقدیم میشه به کلوچه جونم که داره در کرمان بزرگ میشه .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
روزی بود روزگاری بود. غیر از خدا هــِـشکی نــِـبود .
یه بـُـزویی بود سه تا بچه دُشت، ا َلیلو ، مــِـلیلو،شاخ ز َنجــِـفیلو.یه روز بـُـزو گف ایجو بشینـِـن من میرم و َشـِـتون علف بیارم . اگر گرگ ا ُمد در خونه درش ِ وانــِـکنن، اگر گف مـَ مادِرتونم بگـِن دستات ِ نشون بده اگر دستاش سیا بود دِرِ وا نکنـِـن . همچی که بزو رفت گرگ دستش ِ حنا بست ا ُمد در خونه در زد ،گفتن کیه؟ گف در ِ وا کـنـِـن علف اُوردم و َشـِتون . گفتن اگر راس میگی دستات ِ نشون بده .گرگ دستاش ِ نشون داد درش ِ واکـِردن . گرگم جـِکید (پرید) ا َلیلو و مــِـلیلو ر ِ برد، شاخ ز َنجـِـفیلو گریخت قایم شد. همچی که بزو اُمد دید هــِـشکی نیس. بنا کرد صدا دادن، شاخ ز َنجــِـفیلو بیرون ا ُمد گف گرگ برادراش ِ برده .رفتن رو بون ، گرگ د ُشت آش می پخت. اینا یه مشت خاکی ر ِختن تو دیگش . گف کیستی رو بون (بام) ،خاک می ریزی ؟ گف بزم بزم زنگــُـله پا ، ور می جـِکم به هر دو پا ، ا َلیلو من ِ تو بردی ؟ مــِـلیلو مـِن ِ تو خوردی ؟ گف : ها ، مـ َ خوردم .گف بیا بریم به دعوا.
بزو اومد یه مـَشک ِ ماستی برد پیش کاردگر (چاقو تیزکن) گف : ای شاخا من ِ تیز کن . گرگم اومد یه هـُـمبونی باد کــِـرد برد پیش مردکه د ِندون کــَن (دندان کش ) گف ای د ِندونا من ِ تیز کن . مردکه د ِندون کن سر همبونه واکــِـرد دید توش باده، گرفت د ِندونا گرگ همه ر ِ کند به جاش پنبه گــُـذ ُشت.
خود (همراه ) بزو رفتن به دعوا ،اول رسیدن به جو آبی. بزو گف بیا اول یه سیر آبی بخوریم سرش ِ گذ ُشت رو آبا ولی هـِچی نـِخورد . گرگ خورد خورد تا شکـِمش د َم کــِـرد اوو َخت (اونوقت) بزو گف بیا ا َ جو (از جو) بـــِـجــِـکیم اوطرف . بزو جکید ، گرگو رف بجکه شکـِمش پر بود افتاد تو آبا ، بزو هم یه شاخی زد و َر شکمش ،شکمش ِ پاره کـِـرد .ا َلیلو و مــِـلیلو ر ِ ورد ُشت (برداشت) خود شاخ زنجفیلو ر َف.قصه مـو بسر رسید چـُـغوکو ( گنجشکو )بخونــِش نرسید.
____________________
شاذه جان یادآوری خوبی کردن . اون قسمت که " گف کیستی رو بون (بام) ،خاک می ریزی ؟ " بهتره اینطوری اصلاح بشه : " کیستی رو بون (بام) ما؟ خاک می ریزی تو شوم (شام ) ما "
ممنون شاذه خانوم